Hepimizin bildiği gibi çoğumuz fakiriz. Konuya bu acı gerçekle başlamak istedim çünkü bu konudaki verileri aktardıktan sonra bunu nasıl avantaj olarak kullanabileceğimizden de bahsedeceğim. İlgi çekmesi için en can alıcı veriyi de sizlere başlıkta sundum. Öncelikle gelir eşitsizliğinin dünyanın her noktasında olduğunu söylemek mümkün fakat bu konuda başı çeken ülkeler genellikle kapitalizmin doruklarda olduğu ülkelerdir. Listenin başlarında genellikle Çin gibi çılgın üretim merkezleri yer alıyor. Peki bu derece üretimin olduğu yerlerde neden gelir dağılımlarında uçurumlar oluşuyor? Bunun nedeni aslında çok açık, 19. Yüzyılın başlarında adını duyuran sanayi devrimi. Sanayi devrimiyle birlikte kas gücünün yapabileceği işlerin yerini makinalar almaya başladı. Günümüzde ise yüzlerce kişinin beraber yapması gereken işleri makineler tek başına yapabiliyor. Böylece sermaye sahipleri daha çok teknoloji yatırımı yapıyorlar ve daha fazla üretim imkanına kavuşuyorlar. Bu sebeple onlarca hatta yüzlerce iş kolu ya kayboldu ya da sürekli bir küçülme halinde yakında ortadan kaybolacak. Bu iş kollarını yapamaya veya gelecekte de yapamayacak olan insanlar gittikçe daha fakirleşmekteler. İşte gelir dağılımının adaletsiz olmasının temel sebebi bu. Bugün zincir marketlerde gördüğümüz kasiyersiz kasalar da bunun en trajikomik örneklerinden. Kasiyersiz kasayı kullanırken bir problem yaşadığınız zaman hemen bir personel geliyor ve size nasıl kullanıldığını gösteriyor. Yani kendini işsiz bırakacak sistemi bizlere anlatıyor. Yalnızca kendini de değil kendi çocuklarını hatta belki torunlarını da dolaylı yoldan işsiz bırakıyor. Bu pozisyonlarda yine gelir durumu düşük insanların çocukları çalışmak zorunda kalacak. Çünkü gelir durumu düşük insanların çocukları da kaliteli eğitime ulaşamıyorlar. Bu döngü sürekli devam ediyor ve kaybolan iş kolları da ateşe benzin döküyor. Burada karşımıza “eğitimde fırsat eşitliği kavramı” çıkıyor. Tabi ki kaliteli eğitime ulaşamadan da başarılı olmuş insanlar var fakat bunlar istisna durumundalar. Eğitimde fırsat eşitliğinin sağlanması ve kaliteli eğitime sadece belli bir kitlenin değil toplumun büyük bir kısmının ulaşımının sağlanması başta gelir eşitsizliği olmak üzere pek çok problemin çözümü gibi duruyor. Bu sağlanmadığı sürece büyük şirket sahiplerinin çocukları, nasıl başarılı oldukları hakkında konferanslar verirler. Ama aslında onlar için zor olan başarısız olmaktır.
Son olarak yazının başında değindiğim husustan bahsedeyim. Aslında fakirliğimiz bizim motivasyon kaynağımız olabilir. Yani zaten kaybedecek bir şeyimiz yok ve tek çıkış yolumuz çalışmak, düşünmek ve hayal etmek. Gelir eşitsizliklerini ve eğitimde fırsat eşitsizliklerini ancak bu şekilde bir nebzede olsa giderebiliriz. Fakirliğinizin sizi kamçılayıp motive ettiği güzel günler diliyorum 🙂

Kaynak: Euronews, Akademiklink.