Torosların tepe yerinde bir köyde Molla Ömerli köyünde bir Duru Lavanta Köyü’ne gittik. 15 dönüm düzlük alanı çevirmişler, lavanta ekmişler. İçine anıları çoğaltacak tarihi dokudan esintiler koymuşlar.
Sıra sıra lavantalar boy vermiş, çiçek açmış. Yel estikçe koku yayıyor. Ormanın kokusu ile ikisi yarış ediyorlar. Gelenler sabah kahvaltısı için yerlerini alıyorlar. İşletmeciler kadınlar, bir elinde bebeği, bir eliyle de hizmet ediyor.
Gramafona eski bir tango müziği plağı konmuş, o derinden derinden yayılıyor. Sonra eski şarkılar… Kahvaltı masası hazırlanırken, kimileri bahçeye dalıyor. Salıncağa biniyor, bisiklet ile anı fotoğrafı çektiriyor. Kimisi dilek ağacında dilek diliyor.
Biz lavanta köyünü kuran Fatma Hemşire ile sohbet ediyoruz. Geliyor gidiyor, sohbete devam ediyoruz. Yardımcı kadın bayram izninde birçok işe o da koşturuyor.
“Çocukken buralarda dedemin ekinleri vardı. Onları deriyorlar, sapları toplanıyordu. Desteler yığılıyor. İşte yığılan deste üstüne yatmak benim için bir keyifti. Deste üstünde gökyüzüne bakıyordum. Hayaller kuruyordum. Güneş, yanlarında göremediğim yıldızlar. İşte o zamanlar hep böyle lavanta bahçeleri gibi çiçekler arasında gökyüzüne bakmak istiyordum.
Yıllar sonra büyüdük, okuduk, gezdik. Macaristan, İtalya, Almanya ve Fransa. İlle de Fransa’da Lavanta bahçeleri, orada kendimi buldum. Orada saklı hayallerim ortaya çıkıverdi. Dedemin ekin tarlası neden lavanta bahçesi olmasın. Geldim işte bu ekin tarlasına lavanta köyümü kurdum.”
Hayal kurmak, kurduğun hayalleri gerçekleştirmek. Onu insanlarla paylaşmak. Bundan daha güzel bir şey olur mu? İnsanlar geliyorlar. Lavanta bahçesi içinde gezerken hayallere dalıyorlar. Geçmişe dönük kara saban, döven, çıkrık, ya da sap saman, buğday, arpa çuvalı taşıdığımız at arabası. Burada saman ve bir gelinin düğün arabası oluvermiş.
Ama bir köşeye yaptırdığı taş ev. Orada çocuklarını büyütmek. Gece de gündüz de lavanta köyüne sahip çıkmak. Hayallerini gerçekleştirmek için büyük emek vermiş. Hala yatırımlar devam ediyor. Belediye lavanta yolunu asfalt yapmış, eh bir de park yeri konusunda bir katkı sunabilirse iyi olur.
Gülnar merkeze 3 km. mahalle yol sapağı ise ana yola 2 km. Silifke’ye 60 km. Antalya yoluna 30 km. yaz aylarına püfür püfür esen rüzgar; hem dağlardan, hem denizden meltem olarak esmeye devam ediyor. Kahvaltı yaparken lavanta kokuları içine dalıyor. Ciğerlerine doluyor. Gruplar geliyorlar. Aile, dostlar bir arada. Hayaller ve koyu sohbetler.
Bu günlerde Gülnar’da su sıkıntısı var. Oysa kayanın altında sular şarıl şarıl akıyor. Güneş enerji santralleri kurulmaya başlamış. Birini kur, suları yukarı gönder. Gülnar’da ufku açık belediye başkanları lazım. Nohut, bağları, hele sarı buğday, elmaları, kiraz, bademleri ile Torosların tepesinde bir üretim alanı. Dokunmak, hayal kurmak, işte yeni bir üretim sahası lavanta bahçeleri. Cennet meyvesi, kivi bahçeleri de bunlara eklenebilir.
Bakliyatı, meyve sularını sanayi ürünü olarak pazarlamak. Göç ile boşalan Gülnar’ı yeniden yaşama geçirmek. 8. Yüzyılda burada yaşam kuran Gülnar Hatun’un torunları kadınlar el atıyorlar. Kurdukları hayalleri gerçekleştiriyorlar. İşte lavanta kızı Fatma. Sağlıkçı kimliği yanında, üretime katkı sunmaya devam ediyor. Örnek olmak istiyor. Haydin onun hayallerine ortak olalım. Nerede isek, yola koyulalım. Yaz günlerinde onu ve lavanta köyünü yalnız bırakmayalım. 3, 4 yörük çadırı da kuruluyor. Yatılı gelmek isteyenler, geceleri yıldızlara bakıp, hayaller kurmak isteyenler de tatillerini burada yapsınlar.
Emeklerine sağlık, yüreklerine sağlık. O kız çocuğu hayallerini gerçekleştirmiş, darısı diğer çocukların olsun.