Mükemmeliyetçilik, kişinin en iyiyi yapma veya en iyiye ulaşma çabası gibi görünse de uyumsuz bir şekilde var olduğunda kişiyi kaygıya ve bazı psikolojik sıkıntılara itmektedir. Buna dayanarak mükemmeliyetçiliğin içinde iki boyut olduğunu söylemek yanlış olmaz sanırım. Olumlu mükemmeliyetçilik, olumlu sonuç elde edebilmek amacıyla yüksek hedef belirlenmesidir aslında. Pozitif pekiştirmeyi ve başarı arzusunu içerir. Uyumsuz şekilde var olduğunda ise kişide psikolojik sorunların görülmesine sebep olabilmektedir. Olumsuz şekilde görülen mükemmeliyetçilik, bireyin kendi sınırları dışında hedefler koyarak ve mantığa uymayan standartlar belirlemesi ile karakterize olmuş şekildedir. Kişilerin koyduğu bu standartlara ulaşma çabası yorucu olmaktadır. Mükemmeliyetçi kişiler, mükemmelin dışında olan hiçbir şeyi kabul edemezler ve kendilerine verdikleri değerin ölçütlerini sadece başarı ve üretkenlik üzerinden belirler. Bu ölçütlere kendilerinin uymadıkları durumlarda sağlığın bozulması, kişiler arası sorunlar ve özgüvenlerinde azalma gözlenmektedir. Daha çok sonuç odaklı oldukları için sonuç kötü olduğunda çaba ve önemin hiçbir önemi yoktur onlar için. Peki, bu durumların ortaya çıkmasındaki sebepler nedir?
Olumsuzluk mükemmeliyetçiliğin gelişme nedenlerinden biri; ebeveynlerimizin onayını kazanma, takdir görme ihtiyacıdır. Çocukların benimsedikleri düşünce, anne ve babamın onaylarını kazanmak için mükemmel olmalıyımdır. Aynı zamanda eğer çocuklar mükemmeliyetçi anne veya babaya sahipse taklit yoluyla da bu durumu kazanabilmektedir. Mükemmeliyetçi kişiler, hata ve başarısızlık kavramlarını birlikte ele alırlar. Hata yaptıkları an başarısız olacakları üzerine korkuları vardır bundan dolayı da kendilerine hata yapma payı vermezler.
Olumsuz mükemmeliyetçiliği aşmada önemli bir nokta; amaçlarımızın ulaşabilir, gerçekçi ve daha çok kısa vade olacak şekilde aşamalı belirlemektir. Bu hususta ihtiyaçlarımızın, isteklerimizin, geçmişteki başarılarımızın üzerinde durmak ve iyi analiz etmek gerekmektedir. Mükemmeliyetçi bireylerin için başarının ölçütü, yapılacak işte maksimum noktayı yakalamaktır. Bu bireyler, ilgilendikleri alanda en üst noktaya ulaşamadıkları zaman kendilerini yetersiz ve değersiz hissederler. Böylece ilerledikleri süreci görmezden gelirler. Başarı ölçütlerinde esnekliğe gidilmesi gerekmektedir. Aynı zamanda başarı sürecinde neleri öğrendikleri, kendilerinde neleri geliştirdikleri, ne kadar haz aldıklarına odaklanmaları ve kendilerine de bunu göstermeleri gerekmektedir.