Dünyanın içinden geçtiği en zorlu sınavı demekle abartmış olur muyum bilmiyorum pandemiyi. Ama son yılların en büyük imtihanıydı bence insanlık adına. Tüm alışkanlıklarımızı bir anda bırakmak zorunda kaldığımız, evde bir sosyal hayat kurduğumuz zorlu günler geride kalmaya adım atıyor. Nihayet çocuklarımız okullarına, okullarımızda duvarlarına en çok yakışan çocukların neşe dolu kahkahalarına, koşup oynamalarına kavuşurken, o dört duvara eğitim yuvası anlamını veren çocuklarına yeniden kapılarını açıyor. Bir öğretmen olarak başta kendim olmak üzere, birçok öğretmenin de öğrencilerimize kavuşmanın verdiği heyecanımızı ve mutluluğumuzu da yabana atmayalım tabii. Aslında çocuklar için eğitim öğretim başlarken, ebeveynler içinde bir nebze de olsa dinlenme süreci başlıyor. Çünkü biz ebeveynler gerçekten çok yorulduk…
Peki, hayatı, çocuklarımızı bıraktığımız yerden yakalayabilecek miyiz? Uzun zamandır evde kalan, uyku düzeni, beslenme alışkanlıkları, oyunları, bağımlılıkları, okuma alışkanlıkları, tamamen değişen çocuklarımızı okulla buluştuklarında nasıl göreceğiz acaba? Çocuklar 1,5 yıl önce bıraktığımız çocuklar olarak okula dönebilecek mi? Bu tabii ki mümkün değil. Başta okula uyum sürecinde zorlanmalar olmak üzere; birçok davranışın ve birçok bilginin yeniden kazandırılması, hatırlatılması için tekrar tekrar üzerinden geçmek gerekiyor kanımca. Uzun süre ekranlarla arkadaş olan çocuklarımızı dikkat süreleri kısalmış olarak görme ihtimalimiz de yüksek. Kurallara uyma konusunda da birtakım sıkıntılar yaşanması muhtemel. Bütün bunlar öğretmenler olarak ne bizi ne de anne babaları endişelendirmesin. Biraz gayret ve çabayla eskisinden daha iyi olacağına inancım tam.
Sevgili ebeveynler; Çocuklarımızın okul hayatına daha kolay adapte olması için her zamanki gibi yine büyük sorumluluk bizlere düşüyor. Çocuklarımızın uyku saatleriyle başlayalım işe, günlük en az 8-9 saat uyumalarına özen gösterelim. Sabahları mutlaka kahvaltı yapmalarına dikkat edelim. Ve beslenme alışkanlıklarını yeniden gözden geçirelim. Mümkün olduğu kadar yeterli ve dengeli beslenmelerini sağlayalım. Meyve konusunu da ihmal etmeyelim. Çocuklar okuldan döndükten sonra mutlaka ekran başında (telefon, tablet, bilgisayar, televizyon) geçirdikleri süreleri azaltalım. Açık havada oyunlar oynamalarına fırsat verelim. Bu mümkün değilse de evde akıl ve zekâ oyunları, strateji oyunları vb. oynamalarına teşvik edelim. Sevgili meslektaşlarımın da çocukların bu durumlarını göz önünde bulunduracağından ve oyun/beceri temelli öğretim yöntemlerini uygulayacaklarından zaten kuşkum yok.
Bütün bunların yanı sıra pandeminin henüz bitmediğini de unutmayalım. Çocuklarımıza özellikle el temizliği başta olmak üzere hijyen kuralları ve maske kullanımı konusunda sık sık hatırlatmalarda bulunalım.
Yüz yüze eğitimin devam edebilmesi için; toplum olarak hepimizin üzerimize düşen sorumluklarımızın farkında olarak ve bu bilinçle davranmamız gerektiğini unutmayalım.
Birçoğumuz pandemi nedeniyle kayıplara şahitlik ettik, kimisi en yakınını kaybetti, kimisi en yakının kaybedenlerin acısına tanıklık etti, yaralarını birlikte sarmaya çalıştı. En başta da söyledim ya, insanlık olarak son yıllarda verdiğimiz bu büyük sınavın kaybeden tarafı olmamak en büyük temennimizdir.
Bu nedenle kıymetli dostlar; tedbiri elden bırakmadan, hayatın akışından da uzaklaşmadan el ele güçlü yarınlara erişmek için tüm gayretimizi göstermeliyiz.
Sağlıklı ve sevdiklerimizle geçireceğimiz mutlu yarınlarda buluşabilmek dileğiyle…