Sporun sadece fiziksel bir etkinlik olduğu düşünülmektedir. Sporun önemi sadece fiziksel olarak sınırlı değildir. İnsanların sosyal ve psikolojik bakımdan aktif kılmanın en kolay yollarından biri spordur. Çünkü insanlar spor sayesinde birçok farklı ortamda, farklı düşünceden ve farklı kültürden insanlarla bir araya gelerek etkileşimde bulunabilmektedir. Spor aynı zamanda yaşamının monotonluğuna ara vermeye, hayatın stresli sorumluluklarını bir nokta da unutup psikolojik açıdan da rahatlamaya da olanak sağlamaktadır. Bu bakımdan gerek insanların sosyalleşmesinde gerekse kendini ifade edebilme noktasında spor önemli bir unsurdur. İnsanın sosyalleşme aşamasında büyük rolü olduğundan dolayı kişinin manevi yalnızlığına da çare olmaktadır. Aynı zamanda kişiler arası iletişimi sağlamakta ve işbirliğini geliştirmektedir. Spor kişinin bedenini ve kendini umursamasını, kendine verdiği değeri ve benlik saygısını artırmaktadır.
Spor, yetişkinler kadar çocuklar için de önemli bir sosyal unsurdur. Çocukların gerek psikolojik gerekse sosyalleşme sürecinde, oyunla birlikte sporun önemli bir yeri vardır. Çünkü çocuk bu faaliyetlere katılırken aynı zamanda grup bilincini, hareket etmeyi, kazanmayı veya kaybetmeyi, kurallara uymayı öğrenmektedir. Bunlardan en önemlisi kendine güven duygusunu kazanmaktadır. Bu bakımdan çocukların yetiştirilmesinde hazırlanan sportif programlar onların gelişim özelliklerine uygun bir şekilde hazırlanmalıdır. Ebeveynlerin, çocuklarının sporla buluşması noktasına duyarlı olması beklenmektedir.
Sporun, sadece fiziksel faaliyetler bütünü olarak düşünülmemesi, bununla birlikte bireyin sosyal, duygusal ve toplumsal bakımdan da gelişmesi için çok önemli bir sosyal unsur olduğu unutulmamalıdır. Nitekim Atatürk’te bunu şu sözlerle ifade etmiştir; “Spor, yalnız beden kabiliyetinin bir üstünlüğü sayılamaz; idrak ve ahlak da bu işe yardım eder. Zeka ve kavrayışı kısa olan kuvvetliler, zeka ve kavrayışı yerinde olan az kuvvetlilerle başa çıkamazlar. Ben sporcunun zeki çevik ve aynı zamanda ahlaklısını severim.”