Bana neymiş insan, insanlık, ben!..
Bana neymiş kulluk dururken yurttaşlık!..
Bana neymiş yurdumun uçurumda olması; dağların talan edilmesi, Mut’un dereleri, suları, ardıçları, dağları!..
Bana neymiş çiçeksiz ve kuşsuz bir yaşam!..
Bana neymiş bir kentin en dincisinin en varsıl olması!..
Bana neymiş eğitimin ticarileştirilmesi, dinselleştirilmesi, çocukların tarikatlara teslim edilmesi!..
Bana neymiş çocuk, gelecek, çağdaş bir Türkiye!..
Bana neymiş yalan, talan, dolan!..
Bana neymiş örgütlü toplum, “Bir elin nesi var, iki elin sesi var”!..
Bana neymiş kimilerinin kirlerini kapattıkları bayrağım!..
Bana neymiş sus/pus insanlar!..
Bana neymiş kültür yozlaşması, sanatsızlık!..
Bana neymiş dünya yurttaşlığı!..
Bana neymiş “Çalışana Allah verir”in kandırmaca olduğu!..
Bana neymiş alaka dururken ilgi, ofis dururken işyeri!..
Bana neymiş doğa, doğanın can çekişen çığlığı!..
Bana neymiş iki göz iki kulakla yetinmemek, aykırı/uçarı olmak, eleştirmek, sormak/sorgulamak, çok renklilik, çok pencerelilik!..
Bana neymiş doların fırlaması, “zam zam, ucuzluk ne zaman”!..
Bana neymiş “Türklüğün Müslümanlıktan, insanlığın Türklükten önce” olması!..
Bana neymiş çürük bir işe onay veren!..

Evet, bana neymiş insan, insanlık, ben!..